Blog post
We denken vaak dat karma iets groots of vaags is.
Maar wat als het simpeler is dan dat?
Wat als het niet gaat om goed of fout, maar om energie die zich herhaalt — tot jij iets anders kiest? In deze blog neem ik je mee in mijn proces rondom dag 30 van The Source App: een persoonlijke en energetische mijlpaal. Over software bouwen vanuit overleving, oude pleaser-reflexen, innerlijke contracten en het verschil tussen forceren en laten stromen.
Een verhaal over vrijheid. Over bewustzijn. Over kiezen in het midden.
En over hoe het Leven je steeds opnieuw uitnodigt tot her-inneren.
Voor mij is karma niets meer dan:
Vastgezette energie. In angst.
Een trilling die je ooit zelf hebt gegenereerd — meestal onbewust.
Niet fout. Niet slecht. Geen oordeel. Geen straf.
Het is simpelweg een gevolg.
Jouw bewustzijn creëert jouw ervaring.
En die ervaring draagt een frequentie.
> Hoog — wanneer je leeft vanuit liefde, waarheid, dankbaarheid, overgave.
> Laag — wanneer je leeft vanuit angst, verstrikking, overleven.
En die lagere energie?
Dat zijn de draadjes die je vasthouden.
Die in je systeem blijven rondzingen.
En vanuit daar print je steeds opnieuw je 3D realiteit.
Niet om je te straffen. Maar om iets helder te maken.
Zodat je het opnieuw kunt kiezen. Vanuit een ander bewustzijn.
Een andere frequentie.
En dát is karmische integratie.
Weet je?
Software bouwen doe ik al sinds mijn 21e.
Niet de code — maar alles eromheen.
Ontwerpen. Begeleiden. Testen. Lanceren. Verantwoordelijkheid dragen.
En nu zie ik het met zachte ogen:
Ook dát deed ik vroeger vanuit mijn overleefdeel (wat, in feite, het bewustzijn van een kind is).
Want als je software bouwt
met trauma aan het stuur
en overleven als onzichtbare motor…
Dan gebeurt er dit:
En dat voelt normaal. Omdat je niet beter weet.
Ik kende het maar al te goed.
U vraagt, wij draaien.
En als de balans niet klopte? Dan werkte ik gewoon harder.
Mijn overleefpatroon: heel, heel, heel hard werken.
Word ik opnieuw uitgenodigd om te gaan staan.
In mijn energie. Mijn waarheid. Mijn helderheid.
Want dit veld — The Source — leeft.
En niemand is mijn Source, behalve Source zelf.
Wat bedoeld is te zijn, zal zijn.
En wat niet langer past, mag ik loslaten — zacht, liefdevol.
Afgelopen week kwamen er een paar vragen binnen:
"Ik wil zó graag blijven...
maar ik heb geen creditcard of PayPal.
Kan ik op een andere manier toch meedoen?"
En ik voelde het gebeuren:
een oude reflex.
"Tuurlijk! Ik regel het!" riep mijn pleaser.
Maar toen pauzeerde ik.
Ik ademde.
Ik zoomde uit.
En ik zag het:
Dit was de oude energie.
Dat subtiele moment waarin ik vroeger zou zeggen:
"Dan bouw ik wel weer een nieuw systeem.
Rek ik me nog wat verder uit.
Maak ik nog een omweg."
En ja — ik kan het. Ik bén creatief genoeg. Daar ligt het niet aan.
Maar wél:
Welke energie zit eronder?
Wat drijft dit?
En ik wist het:
Ik kan het oude pad volgen —
opnieuw bouwen vanuit trauma,
opnieuw geleid worden door overleven.
Of... ik kan nú iets anders kiezen.
Dus ik deed wat ik inmiddels heb geleerd.
Ik stopte.
Ik voelde.
Ik luisterde.
En ik schreef een nieuw innerlijk contract.
Of eigenlijk; dat ontstond.
Ik veranker in mijzelf:
Ik kies ervoor een helder, liefdevol en soeverein veld te zijn.
De ruimte die ik heb gecreëerd is open voor wie resoneert.
De ingang is eenvoudig, duidelijk en moeiteloos vindbaar.
Ik kies:
Om mijn energie niet te richten op omwegen of reddingsmissies.
Om te vertrouwen op ieders pad, verantwoordelijkheid en timing.
Om mezelf niet te verstrikken in het proces van een ander — of van mezelf.
Ik weet
Wie klaar is, voelt de roep — en vindt de weg.
Elke “Ja” ontstaat vanuit innerlijke afstemming, niet door mijn duwen of trekken.
Ik vertrouw:
Op de kracht van het veld dat ik heb geopend.
Op de zuiverheid van mijn intentie.
Op de wijsheid van ieders zielspad.
Op de overvloeiende overvloed van mijn Ware Bron.
Ik hoef niets te forceren.
Ik hoef alleen maar te Zijn —
helder.
open.
liefdevol.
vrij.
De deur staat open.
Het veld is er.
De uitnodiging leeft.
En dat is genoeg.
Ik ben genoeg.
Wij zijn allemaal genoeg.
Na die innerlijke shift… kwam de oplossing.
Edwin zei:
“Als je wilt, kunnen we een kleine aanpassing doen.
Dan kun jij handmatig nieuwe leden goedkeuren.”
En ik voelde het meteen:
Ja.
Niet vanuit moeite.
Niet vanuit pleasen.
Maar vanuit liefde.
Vanuit vrijheid.
Vanuit soevereiniteit.
Ik heb een oud verhaal herschreven.
Ik heb oude karmische draadjes losgelaten.
Ik ben uit overleven gestapt — en in aanwezigheid beland.
Ik heb de slinger tot rust laten komen —
en ben teruggekeerd naar mijn midden.
Naar mijn Essentie.
En dat is precies wat The Source óók doet.
In mij. In jou. In het collectief.
Niet omdat het moet.
Maar omdat je het je herinnert.
En ik denk dan: dit is werkelijke groei.
Bewustzijnsgroei.
En ik vier dat vol vandaag!!
The Source.guide is een creatie vanuit liefde, tot leven gebracht door:
Yes Creation BV
Ooiweg 7
7312 AK Apeldoorn
We horen graag van je.
Je kunt ons ook hier vinden:
Facebook | Instagram | LinkedIn
Naar boven