Soms voel je het meteen...
Dat gevoel van kramp rondom iets of iemand dat je niet wilt verliezen.
Die spanning wanneer iets anders loopt dan je had gehoopt.
De neiging om vast te houden, te controleren,
om die pijn of teleurstelling maar niet te hoeven voelen.
Juist bij de dingen die we het meest liefhebben
grijpen we het hardst.
Maar zoals zand dat je stevig vastklemt in je hand,
is het juist de grip die alle lucht eruit perst.
Loslaten – ruimte geven –
blijkt vaak het moeilijkste wat er is.
Ons brein probeert veiligheid te vinden in controle.
Maar het leven laat zich niet controleren.
En precies daar begint de pijn.
Niet in het loslaten… maar in het vasthouden.
Want wat als vasthouden niet meer nodig is?
Wat als je echt zou voelen dat het leven vóór je is?
Dat je gedragen bent?
Dat elke uitkomst — zelfs de onverwachte —
de juiste is voor jou?
Hoe vrij zou je zijn
als je niet meer bang hoefde te zijn voor wat er gebeurt?
We zijn zó geconditioneerd om te grijpen en te fixen.
Dat is wat ons overleefdeel doet.
Maar het is niet wie jij bent.
Jouw Essentie is zoveel ruimer.
Wanneer je dat gaat voelen,
opent er iets prachtigs.
Die kramp, die angst, dat “ik kan dit niet loslaten”
wordt precies jouw ingang
naar het meest waardevolle wat er is:
Vrij-zijn.
Vrij van gehechtheid.
Vrij van angst.
En dan gebeurt er iets wonderlijks:
de binding transformeert in verbinding.
Wanneer angst smelt, kan liefde alleen maar méér gaan stromen.
Ik moest er zelf doorheen.
Au. Wanneer een relatie anders verloopt dan je hoofd had bedacht…
dan sta je daar — opnieuw uitgenodigd om los te laten.
Ik kreeg ooit een beeld:
ik hing aan een richel, vingertoppen verkrampd, bang om te vallen.
Tot iemand zei: “Kijk eens hoe hoog je eigenlijk hangt.”
Ik keek.
Een paar centimeter boven de grond.
Ik liet los.
En mijn hele systeem veranderde.
De stroom — de liefde — opende zich.
Mijn brein maakte drama.
Maar de waarheid was veel beter.
In ontspanning en onthechting komt vrijheid.
In vrijheid kan liefde weer stromen.
Die shift… is niet te beschrijven.
Daarom heb ik dit hele proces vastgelegd in een nieuwe reis.
Met diepe reprogramming, meditaties en shifts.
Vrijheid.
Lichtheid.
Helderheid.
Zoveel liefde.
Dus — met liefde.
Als je voelt dat je dit pad wilt bewandelen: welkom.
To be continued.
Liefs,
Evelien